Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης, 15 Δεκεμβρίου 2022
Στο πλαίσιο των σχεδίων δράσης και των πολιτιστικών προγραμμάτων που υλοποιεί φέτος το σχολείου μας και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης, η ραδιοφωνική ομάδα, ESRατεινοί του Μουσικού Σχολείου Βέροιας, υποδέχτηκε στον χώρο του σχολείου της τη θεατρική ομάδα του Γυμνασίου Αιγινίου ACT-in-ίδια Hub.
Μια ζεστή φιλοξενία που ξεκίνησε με απολαυστικά κάλαντα και μια άκρως δημιουργική συνάντηση με δράσεις δημιουργικής γραφής και θεατρικά παιχνίδια.
Τα 49 μέλη των δύο ομάδων που συμμετείχαν (με τη βοήθεια των μέλη του Δικτύου για το θέατρο στην Εκπαίδευση Χαρά Σκουμποπούλου, φιλόλογος από το Μουσικό Σχολείο Βέροιας και Ζωή Καραγεωργίου, καθηγήτρια πληροφορικής από το Γυμνάσιο Αιγινίου) μέσω θεατρικών παιχνιδιών γνωρίστηκαν μεταξύ τους, ενημερώθηκαν για τις φετινές δράσεις του European School Radio και μυήθηκαν στο Μαθητικό Ραδιόφωνο και μέσω των εργαστηρίων δημιουργικής γραφής που σχεδίασαν αλληλεπίδρασαν και ηχογράφησαν ποιήματα που θα παρουσιαστούν σε ραδιοφωνική εκπομπή.
Ευχαριστούμε τους συνεργάτες εκπαιδευτικούς Βασίλη Βαλαβάνη, καθηγητή κιθάρας, Βασιλική Καρβέλη, φιλόλογο από το Μουσικό Σχολείο και Γεώργιο Χατζή, μαθηματικό από το Γυμνάσιο Αιγινίου, Βέροιας για την υποστήριξη.
Ποίημα για την ελευθερία, της Α. Ε., Γ΄ Τάξη
Ελευθερία είναι να μπορώ να χάνομαι στις πανσέληνους που αντικαθιστούν τα μάτια σου κάθε φορά που αυτά δακρύζουν
Όταν βουλιάζεις, όσο η ψυχή σου επιπλέει ανάμεσα στις κοφτές ακτίνες της γαλήνης κι το φεγγάρι σε κοιμίζει στα ασημένια του πεζοδρομία
Πιστεύεις ότι είσαι ελεύθερος ?
Γιατί όσο χορεύεις με τον κίνδυνο σαν να είναι ο τελευταίος σου χορός
Ανάμεσα από τις κινήσεις σου στάζουνε νερά
Και φαίνονται τα βρεγμένα σου φτερά
Αδυνατείς να πετάξεις
Αναρωτιέσαι ποιος στα έβρεξε όμως ?
Σκίζεις τα νερά των κυμάτων έχοντας την εντύπωση πως η άβυσσος δεν σου γύρισε ποτέ το βλέμμα της
Όμως εκείνη το έκανε
Ελευθέρια είναι να μπορώ να βρίσκομαι αναμεσά στο λαό της Γαλλίας
Να κατεδαφίζω την Βαστίλη και να ξεπλένω το αίμα της
Δεν σε φοβάμαι αλλά κάθε φορά που τα ματιά μου κλειδώνουν στα δικά σου βρίσκομαι πάλι εγκλωβισμένη κοιτώντας το γυμνό χάος
Εγώ δεν συμβιβάζομαι λέω. Αλλά ακόμη καίω στάχτες , ακόμη κυνηγάω σελήνες και διώχνω το χάος
Ακόμη βρίσκομαι εκεί μαζί σου χαμογελώντας βεβιασμένα στο τίποτα
Ο χρόνος του ηλίου τελείωσε και εσύ ακόμη ψάχνεις να βρεις που έκρυψες τις ακτίνες που έκλεψες
Αυτός ο πόλεμος φουντώνει και είναι τόσο κοντά
Λίγο πριν από τη σύγκρουση
Ποσό ακόμη θα σου πάρει να καταλάβεις ότι αυτό το σύστημα έχει ανάγκη όσους δε ξέρουν να ζουν?
Φωτογραφικό υλικό
